Een goede nachtrust doet wonderen. Ik was weer redelijk opgevrolijkt vanochtend. Dat kwam ook doordat we vandaag iets leuks gingen doen: snorkelen! Ik had er al zin in hoor. We moesten om 8 uur al bij Aqualand zijn waar we weer het ‘ik-vind-het-niet-erg-als-ik-dood-ga-formulier' moesten ondertekenen. We kregen weer flippers, een masker en een snorkel en gingen op pad. Dit keer met een kleinere en iets snellere boot, en dichter bij de kust, dus ik voelde me prima. We stopten ergens na een kwartier varen en daar gingen we dan. Het was echt heel gaaf om te zien. Ik heb allerlei gekleurde tropische vissen gezien, een hele gekke rood-zwart-witte zeester en een zwart-gele zeeslang. En veel koraal natuurlijk en zeeeeeeegels.

Na een uurtje zwemmen klommen we weer op de boot om naar een dieper gelegen reef te varen. Helaas was dit op een wat ruwer gedeelte van de zee en ik voelde alweer figuurlijke nattigheid. Hup, het water in voordat het begint, dacht ik. We hebben 5 à 10 minuten gewommen in dit diepere deel van de zee. Er waren hier veel meer vissen (wel dezelfde als die we eerder zagen) dus dat was echt vet. Je zwom echt tussen die scholen vissen. Ze waren opmerkelijk rustig zolang je zelf ook maar rustig blijft drijven. Als je een onverwachte beweging maakte schiet die hele school vissen als een razende tussen de planten. Het was heel gaaf om te zien, maar het zwemmen ging een stuk lastiger door de golven. En dat was niet het enige probleem. Ik dacht dat je alleen zeeziek kon worden op een boot, maar het blijkt ook in het water te kunnen. Oh shit, dacht ik, niet weer. Maar ik was niet de enige. Ellie voelde zich ook niet goed. Met zijn tweeën hingen we aan de boot, maar Jack en Melanie hadden ook al genoeg gezien en waren bereid om terug te gaan. Fjuuuuuw. Net op tijd.

We gingen direct terug naar Aqualand, waardoor mijn toestand dit keer niet zo erg werd. Ik weet nu wel dat de zee en ik geen goede combinatie zijn. Jammer, want er is veel moois te zien en te doen en ik hou wel van zwemmen. Maarja. Dromen als zwemmen met dolfijnen en een duikcursus volgen zal ik toch maar uit mijn hoofd moeten verbannen.

Na ons snorkelavontuur werden we naar Forty Thieves gebracht. Toen ik opgedroogd was ging ik op pas naar mijn internetstamcafé, maar daar aangekomen bleek de verbinding niet te werken. Shizzle. Stuk voor niets gelopen en drie keer zo duur uit. Maarja, de keuze tussen verbranden op het strand of verhalen schrijven op internet is snel gemaakt, dus ik zit momenteel in het cybercafé van Forty Thieves om jullie van nieuw leesvoer te voorzien. De rest van de dag ga ik niets boeiends doen. Lezen, cola kopen en vanavond misschien uit. Of niet.

Maandag vertrek ik met de andere 2-maanders naar Mwaluganje Elephant Sanctuary. Ik verblijf dan t/m donderdag in een ander kamp in een olifantengebied. Ik heb gehoord dat er meer olifanten te zien zijn op de safari (die ik over een paar weken ga doen) maar ik heb er alsnog wel zin in. Ik kan jullie volgend weekend waarschijnlijk nog wat verhalen vertellen hierover, maar daarna kampeer in 13 dagen in het Tsavo National Park (zie kaart) en heb ik geen internet. Jullie zullen dus alvast een andere weekendactiviteit moeten plannen, sorry!

Nog even wat opheldering. Ik lees dat jullie zeer geschokt zijn door mijn verhalen, maar ik kan jullie geruststellen. Mijn kampgenoten zijn in nuchtere toestand erg aardig en ik maak me er verder niet druk om. Ook denken jullie waarschijnlijk dat Sally een of andere onhandelbare losgeslagen puber is, maar ik kan jullie garanderen dat ze een van de liefste personen is die ik ken. Haar dronken toestand was mede te danken aan problemen met haar medicijnen.

Mijn hoofdpijn e.d. zijn over, ik ben weer helemaal in orde. (Op een zeeziekerig nagevoelletje na dan.) Ik ben zeer blij dat de post is aangekomen, veel sneller dan ik had verwacht! Blijkbaar schuilt er een goed postsysteem tussen de Keniaanse stofwolken.