Oma is vandaag jarig! Dat is het eerste wat ik dacht toen ik vanochtend wakker werd. (Toen was het bij jullie nog heel vroeg!) Natuurlijk heb ik daar een telefoontje voor geregeld. Het was echt leuk om iedereen op de achtergrond te horen roepen. En om te horen dat jullie mijn verhalen lezen, want ik steek er uiteraard veel tijd (en geld) in! Echt tof trouwens al die reacties, heel motiverend om meer te schrijven.

Vandaag was het de derde dag Primate Research. We begonnen met het doorzagen van ongeveer 4 meter lange plastic buizen. En nee, niet in stukken. In de lengte. Met een nagelvijl-formaat zaagje. Deze buizen worden namelijk om de hoogspanningskabels gedaan zodat de apen niet geëlectrocuteerd worden. Het was best een vermoeiend werk, en het gaat waarschijnlijk tien keer sneller met een machine, maar ik vond het echt leuk om te doen. Lekker zagen! Maar ik was volgens mij de enige die het niet erg vond. Er zit één meisje in mijn groep, en zij is echt een f*cking zeikerd. Ik heb vandaag in totaal 9 pijpen doorgezaagd en zij hooguit 1,5. Ze zit ook steeds zo verwaand om zich heen te kijken en is na 5 seconden al moe. (En gaat dan om ijs zitten zeuren.) Ik snap echt niet waarom zulke mensen meedoen met dit programma. Gatverdamme.

Na het pijpwerk (sorry) heb ik nog een apenhok schoongemaakt en hebben we een soort bollen van papier maché gemaakt. Hier wordt voedsel in gestopt wat de apen zelf moeten zoeken. Ze mogen absolut niet direct gevoerd worden. Ze zien jou dan namelijk als iemand die onder hen staat (qua hiërarchie) en die wacht op restjes voedsel die zij niet meer hoeven. Ze zijn dan gewoon dominant over jou in hun ogen.

We zijn in de pauze ook even naar het strand geweest en daar hebben we wat foto's genomen van de groep rennend in de zee. Er lopen daar ook van die beachboys die dingen verkopen, en die zijn soms lastig af te schudden. De nieuwste techniek is dat ik Nederlands tegen ze ga praten en dat we zogenaamd geen Engels begrijpen. Het werkt wel aardig. :P

Op de terugweg heb ik weer genoten van kinderen die achter de bus aan renden. Dit keer heb ik ze ook gefilmd dus dat kan ik thuis laten zien. Toen we bij het weeshuis kwamen gaf ik een kind een high-five vanuit de bus, waarna ze opeens allemaal naar mijn hand gingen springen. Ze zeiden ook ‘high-five' in het Swahili, maar ik ben vergeten wat dat was. Hopelijk kom ik daar nog achter. Verder heb ik nog een Keniaan uit het kamp genaamd Sam een paar Nederlandse woorden geleerd. Hij kende er al een paar, waaronder ‘houdoe'. Ik heb hem maar meteen gezegd dat hij dat woord onmiddelijk moet vergeten.